Tips van de Huisarts

‘Ik voel dat mijn weerstand aan het kwakkelen is, dokter. En dat terwijl ik gezond eet en twee keer per week aan het sporten ben. Ik neem dagelijks multivitaminen, drink veel kruidenthee en slaap zeker acht uur per nacht. Afvallen lukt ook heel moeilijk, moet ik niet aan een ander eetpatroon gaan denken?’

Toen ik als coassistent meeliep met een zaalarts op de afdeling Interne geneeskunde ving ik een zin op in een gesprek tussen de arts en de patiënt, aan het bed. “Mevrouw, om u zo goed mogelijk te helpen, vragen wij aan onze patiënten om zo goed mogelijk ‘patiënt’ te zijn.” Zij bedoelde hiermee dat ze hoopte dat de mevrouw haar adviezen, om de bloeddruk te verlagen, ook echt zou toepassen zodat ze sneller zou herstellen. Ik vond het destijds een gewaagde zin van de arts, maar zag dat de mevrouw het goed oppakte. Door de jaren heen snap ik steeds beter waarom je de nadruk wilt leggen op een -gezamenlijke- verantwoordelijkheid. De arts kan het niet alleen oplossen met geruststellende woorden of een pilletje, er wordt ook wat van de patiënt gevraagd om de behandeling te laten slagen. Maar hoe doe je dat dan, de zogenaamde perfecte patiënt zijn?

Wie het nieuws de laatste jaren een beetje volgt, zal niet ontgaan zijn dat men in de huisartsenwereld, op zijn zachts gezegd, niet zo blij is met het huidige zorgsysteem. De patiënten worden steeds ouder met complexere zorgvragen, terwijl in de spreekkamer die zenuwslopende tikkende klok jou tot een snelle afhandeling van het consult probeert te verleiden. Tel daarbij op dat de administratieve lasten toenemen en het zorgpersoneel regelmatig uitvalt wegens de hoge werkdruk, en je hebt ongeveer een beeld van hoe de zorgen van een gemiddelde huisarts eruitzien.

Hoe meer kleding er uit gaat met het warme weer, hoe meer ‘problemen’ er zichtbaar worden op de huid. Eerder gaf ik al aan dat schimmelnagels een populair onderwerp is bij het huisartsenspreekuur tijdens de lente, met het oog op teenslippers willen dragen in de zomer. Boven die teenslippers zal echter over een niet al te lange tijd ook weer de badkleding aangetrokken worden, en dus krijgen storende huidplekjes ook weer meer aandacht. Met als resultaat: een afspraak bij de huisarts met de vraag: hoe kom ik van die huidafwijking af?

Maar liefst één op de zeven vrouwen in Nederland krijgt in haar leven borstkanker. Dit maakt het de meest voorkomende kankersoort bij vrouwen. We kennen allemaal waarschijnlijk wel iemand in onze directe omgeving die hiermee te maken heeft gekregen. Niet voor niks bestaat er het bevolkingsonderzoek borstkanker, voor vrouwen tussen de 50 en 75 jaar oud, om de diagnose vroegtijdig op te kunnen sporen. In deze blog wil ik je uitleg geven hoe je ook zelf alert kan zijn op veranderingen in je borsten en hoe je zelfonderzoek van de borsten toepast.

Wie kijkt er uit naar bloedonderzoek? Het idee van een prikje in de elleboog waarbij een buisje bloed afgetapt wordt, is voor genoeg mensen een reden om het doktersbezoek nog even uit te stellen. En als ik heel eerlijk ben, hou ik er zelf ook niet van. Het voelt zó onnatuurlijk om een strakke band om je bovenarm te krijgen, waarna een onbekend persoon met een naald in je elleboog gaat wroeten.